Η πόλη μας

Login Form

Who is Online

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 2 επισκέπτες και κανένα μέλος

 Η φετινή γιορτή βασίστηκε σε ζωντανές αφηγήσεις από το πρόσφατο παρελθόν μας. Συγκεκριμένα, στο ντοκιμαντέρ του Λυκείου Μαγούλας πήραν μέρος εννιά συνεντευξιαζόμενοι. Όλοι έζησαν την κήρυξη του πολέμου το ΄40 έως και την απελευθέρωση της πατρίδας μας το ΄44. Κύριε Γιώργο από τη Μαγούλα, σε ευχαριστούμε που μας μίλησες για αυτούς από την Κοκκινιά και τη Νίκαια που έβγαιναν με τα πόδια έξω στο χωριό για να μαζέψουν λαχανίδες. Κύριε Παναγιώτη από την Περαχώρα, σε ευχαριστούμε που μας αφηγήθηκες ότι ο πατέρας σου χάθηκε έξω από τη Λάρισα καθώς κατά την επιστροφή του από το μέτωπο τα γερμανικά αεροπλάνα δεν δίστασαν να βομβαρδίσουν αμάχους. Εσένα, κύριε Βασίλη από τη Χρύσω Ευρυτανίας, που ήσουν στην προβλήτα της Τήνου, μαθητής τότε της σχολής αξιωματικών, σε ευχαριστούμε που μας περιέγραψες γλαφυρά την αμηχανία των παρευρισκομένων την ώρα του τορπιλισμού της Έλλης. Σε ευχαριστούμε που μας μίλησες και για τον Άρη, το Ναπολέοντα και τον ΄Εντι Μάγερς που έκαναν τα βουνά της Ρούμελης να λάμψουν στο Γοργοπόταμο. Κύριε Κώστα από τα Γιάννενα, σε ευχαριστούμε που μας εκμυστηρεύτηκες ότι ο πατέρας σου δεν δέχθηκε να σε δει μετά από δύο χρόνια επειδή αυτός ήταν στον ΕΔΕΣ και συ στον ΕΛΑΣ. Κύριε Γιώργο και Χριστίνα από την Πλαγιά Λέσβου, σας ευχαριστούμε που θυμόσαστε τη μητέρα σας να περιποιείται τα κρυοπαγήματα στα πόδια του πατέρα σας σαν γύρισε ταλαιπωρημένος από το μέτωπο. Κύριε Κώστα από τη Βούρμπιανη, έχεις δίκιο, να μην ξανάρθουν τέτοια χρόνια. Κύριε Τσιπόλε από τη Νάξο, σε ευχαριστούμε που μας αποκάλυψες ότι οι Γερμανοί έβαλαν το νεαρό συγχωριανό σου να σκάψει τον τάφο του λίγο πριν τον πυροβολήσουν. Κύριε Κάρολε από την Κόρινθο, σε ευχαριστούμε που μας έκανες να γελάσουμε με την αστοχία των ιταλικών αεροπλάνων στο βομβαρδισμό του Ισθμού. Κυρία Βασιλική από την Πάνακτο, σε ευχαριστούμε που μοιραστήκατε μαζί μας τους φόβους και τις ανησυχίες σας μετά την καταστροφή που υπέστησαν οι Γερμανοί από τους συγχωριανούς σας στα Δερβενοχώρια. Όντως τα αντίποινα που ακολούθησαν ήταν πολύ σκληρά. Ευχαριστούμε και σένα, Σία, που δεν έμεινες στα τυπικά όρια της τάξης αλλά βγήκες έξω από αυτήν για να ερευνήσεις μαζί με τους μαθητές σου. Και εσάς τους μαθητές, Δημήτρη της Α΄ τάξης, Κυριάκο της Β΄, σας ευχαριστούμε γιατί χωρίς εσάς δεν θα μπορούσαμε να ζωντανέψουμε την Ιστορία. Και σας, Δημήτρη και Αργυρώ της Γ΄ τάξης, γιατί μας προσφέρατε το πολύτιμο ημερολόγιο του παππού σας, του μηχανικού του αντιτορπιλικού «Νίκη» που στα διαλείμματα των επιχειρήσεων κατέγραψε το ακμαίο ηθικό των Ελλήνων στρατευσίμων αλλά και τις ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου στο πλήρωμα του πλοίου που συνέχισε να μάχεται τη φασιστική Γερμανία στο πλευρό των συμμαχικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα. Σας ευχαριστούμε όλους από καρδιάς, όχι μόνο για αυτό το υπέροχο ταξίδι πίσω στο χρόνο στην Ελλάδα του Πολέμου, της Κατοχής, της Αντίστασης και της Λευτεριάς αλλά και για το ότι μας διδάξατε ότι η Ιστορία δεν αποτυπώνεται μόνο σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες και σε φιλμάκια αλλά και στις ζάρες του μετώπου, στους βαρείς αναστεναγμούς και στο μαντήλι που σκουπίζει τα δάκρυα.